مکالمه‌اى بین لئوناردو باف و دالایى‌لاما

 لئوناردو باف یک پژوشگر دینى معروف در برزیل است. متن زیر، نوشته اوست

در میزگردى که درباره «دین و آزادى» برپا شده بود و دالایى‌لاما هم در آن
حضور داشت، من با کنجکاوى، و البته کمى بدجنسى، از او پرسیدم: عالى جناب،
بهترین دین کدام است؟

...خودم فکر کردم که او لابد خواهد گفت: «بودایى» یا «ادیان شرقى که خیلى
قدیمى‌تر از مسیحیت هستند.»

دالایى‌لاما کمى درنگ کرد، لبخندى زد و به چشمان من خیره شد ... و آنگاه
گفت:

«بهترین دین، آن است که از شما آدم بهترى بسازد.»

من که از چنین پاسخ خردمندانه‌اى شرمنده شده بودم، پرسیدم:

آنچه مرا انسان بهترى مى‌سازد چیست؟

او پاسخ داد:

«هر چیز که شما را دل‌رحم‌تر، فهمیده‌تر، مستقل‌تر، بى‌طرف‌تر، بامحبت‌تر،
انسان دوست‌تر، با مسئولیت‌تر و اخلاقى‌تر سازد.

دینى که این کار را براى شما بکند، بهترین دین است»

من لحظه‌اى ساکت ماندم و به حرف‌هاى خردمندانة او اندیشیدم. به نظر من
پیامى که در پشت حرف‌هاى او قرار دارد چنین است:

دوست من! این که تو به چه دینى اعتقاد دارى و یا این که اصلاً به هیچ دینى
اعتقاد ندارى، براى من اهمیت ندارد. آنچه براى من اهمیت دارد، رفتار تو در
خانه، در خانواده، در محل کار، در جامعه و در کلّ جهان است.

به یاد داشته باش، عالم هستى بازتاب اعمال و افکار ماست.

«هیچ دینى بالاتر از حقیقت وجود ندارد.»