اون مود خوب و بوی عود و دود و دی وی دی وودی آلنت تو حلقم
اون موزیک ملو ولب جلو پوست هولو سینه ی سیلیکونیت تو حلقم
این شب و شام و ربدشامبر وشعر شاملو شراب و جامت تو حقلم
اون سوشی و گوشی و موشی عروسکت و ماشینی که توشی تو حلقم
اون سی دی بتهوون و نقاشیت با پهنو/ اون رقص مدرن و راه رفتن مث یه فشنو
اون لهجه ی خارجی و کتابای نخونده/ اون ددی و مامی گفتنت تو حلقم
اون سفر خارجه رفتنت تو حلقم / اون پایین شهرو ندیدنت تو حلقم
اون رو همه چی چشم بستنت تو حلقم
از رفاقتت با همه ی آدم معروفا و/ از عکسات تو دبی ،مالزی با ککتل و مایو
از بطری بازی روشنفکری و سوییچ پارتی/ از شعر سپید ناشی از اسید و ال اس تی
از چندشت از آغاسی و جواد یساری/ از حس گرفتن سگیت با صدای پاواروتی
از پیانوی خاک خوردت توی خونه/ از گیتار آویزون توی آشپزخونه
از کلاس مدیتیشن و لاس خشکه تو یوگا/ از انزجارت از شاهین و شعر بگا مگا
از دهن کجیت به گیلک و ترک و کردستانی/ تو یکی ایرانی هستی بقیه شهرستانی
تو بیف استروگانف می خوری من کله پاچه/ لب گرفتن تو بوسه،واسه ما همون ماچه
من قاطی خلقی ام که فقیر و آس و پاسه/ من صدای دهاتم این خودش واسم کلاسه
صدای من صدا نیست این صور استفراغ/ نه مرثیه نه ناله غم غربت باغه
تو کوری نمی بینی چقد سنگینه این بار/ یه روزی کم میارم میگم خدانگه دار
یه روز یه کامیون گلابی داشته توی جاده می رفته که یه دفعه میافته توی یه
دستانداز، یکی از گلابیها میافته وسط جاده، بر میگرده به کامیون نگاه میکنه و
میگه:
گلابیها، گلابیها!
گلابیها میگن: گلابی، گلابی!
کامیون دورتر می
شه،
صداشون ضعیفتر می شه.
گلابی میگه: گلابیها، گلابیها!
گلابیها می
گن: گلابی، گلابی!
باز کامیون دورتر میشه، گلابی میگه: گلابیها،
گلابیها!
اما صدای گلابی دیگه به گلابیها نمیرسه! گلابیها موبایل راننده رو
می گیرن و زنگ میزنن به موبایل گلابی،اما چه فایده که گلابی ایرانسل داشته و توی
جاده آنتن نمیداده!
گلابی یه نفر رو پیدا میکنه که موبایل دولتی داشته، زنگ
میزنه به راننده و می گه: گوشی رو بده به گلابیها، وقتی که گلابیها گوشی رو می
گیرن، گلابی میگه: گلابیها، گلابی ها!
گلابی ها می گن: گلابی،
گلابی
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
اون
شور و اشتیاقت تو حلقم ،
واقعا دوست داری باز هم ادامه داشته
باشه؟!؟!؟!؟!؟
.
.
.
.
یکی از خاطرات من با داییم هستش
البته مطلبش رو از دوست بسیار خوب و فسقلیم مینو کِش رفتم
مینو ممنونم