گاهی دلم میگیرد...

گاهی دلم میگیرد...
از آدم هایی که در پس نگاه سردشان با لبخندی گرم
فریبت می دهند
دلم میگیرد...
از خورشیدی که گرم نمیکند
و
نوری که تاریکی میدهد
از کلماتی که چون شیرینی افسانه ها فریبت میدهند
دلم میگیرد...
از سردی چندش آور دستی که دستت رامی فشارد
و
نگاهی که به توست و هیچ وقت تو را نمیبیند
از دوستی که برایت
هدیه دو بال برای پریدن می آورد
و بعد
پرواز را با منفورترین کلمات دنیا معنی میکند
و
دلم میگیرد...
از چشم امید داشتن به این همه هیچ
گاهی حتی
از خودم هم
دلم میگیرد
 

دکتر علی شریعتی 

 با تشکر از دوستم زهره